Gra o tron Wiki
Advertisement
To jest artykuł o postaci z sagi Pieśń lodu i ognia. Możesz być także zainteresowany postacią Gendrego, którego wątek fabularny przejmuje.

Edric Storm - bękart króla Roberta Baratheona i Deleny Florent, bratanicy lord Alestera Florenta. Jedyny uznany bękart Roberta, wychowany w Końcu Burzy.

Wygląd i charakter

Jest bardzo podobny do ojca: ma czarne włosy i niebieskie oczy, jest opisywany jako masywny. Ma również dziedziczną cechę swojej matki - odstające uszy Florentów. Jest nieco wścibski, potrafi być jednak miły. Zdaniem Davosa Seawortha jest bardzo podobny do Roberta i Renly’ego. Lubi się chwalić, że król Robert odwiedzał go co roku, co nie jest jednak prawdą.

Historia

Wczesne Życie

Edric urodził się w 288 o. P. jako bękart króla Roberta I Baratheona i Deleny Florent. Został spłodzony na weselu swego wuja Stannisa Baratheona na jego własnym łożu ślubnym.

Ponieważ jego matka była szlachcianką i należała do wielkiego rodu Florent, król Robert zdecydował się uznać go, jako swego syna, jednak na tym poprzestał. Wuj Edrica, Stannis, uznał, że tym czynem Robert zhańbił ród żony Stannisa i kiedy chłopiec przyszedł na świat, Stannis odesłał go swemu bratu Renly’emy, lordowi Końca Burzy. Edric przez większość swego życia mieszkał i wychowywał się właśnie w Końcu Burzy pod opieką kasztelana zamku, Cortnay’a Penrose’a. Zdobył tam staranne wykształcenie.

Co rok na dzień imienia dostawał od ojca jakiś prezent. Edric był z tego bardzo zadowolony, napisał nawet bardzo staranny list z podziękowaniami, okazało się jednak, że za prezentami nie stał Robert, tylko lord Varys.

Wojna Pięciu Królów

Po śmierci jego ojca, Roberta, wybuchła wojna domowa, pięciu królów postanowiła zagarnąć tron dla siebie. W tym czasie Edric wciąż pozostawał w Końcu Burzy i był w rękach jego wuja, króla Renly’ego. W tym czasie jego drugi wuj, Stannis, który również koronował się na króla, doskonale wiedział, że żona Roberta Cersei Lannister zdradzała króla i że jego dzieci są naprawdę dziećmi brata królowej, Jaimego Lannistera. Aby zdobyć potwierdzenie swoich słów zamierzał zdobyć dowód - tym dowodem był właśnie Edric, który miał dziedziczne cechy Baratheonów, podczas gdy król Joffrey Baratheon miał cechy Lannisterów.

Po tajemniczym zamordowaniu jego wuja Renly’ego, Stannis przejmuje większość chorążych swego brata, jednak bękart wciąż jest po za jego zasięgiem, ponieważ przebywa w Końcu Burzy, a jej kasztelan odmówił poddania się. Wkrótce z niewyjaśnionych przyczyn kasztelan rzucił się ze swej wieży, przez co Koniec Burzy został otwarty dla Stannisa, a Edric wpadł w jego ręce.

Na Smoczej Skale

Z rozkazu króla Stannisa, Edric udaje się na siedzibę swego wuja - Smoczą Skałe, gdzie mieszka tam przez pewnie czas i zaprzyjaźnia się ze swą kuzynką Shireen Baratheon. Pomimo, że uważał jej zabawy za dziecinne, to zawsze w nich uczestniczył, gdyż jego kuzynka je uwielbiała. W czasie jednej z tych zabaw wpadł na ser Davosa Seawortha, dopiero co wracającego z bitwy nad Czarnym Nurtem. Chłopak wyraźnie zainteresował się postacią dawnego przemytnika, był również świadkiem jego aresztowania przez kasztelana Skały ser Axella Florenta pod zarzutem próby zamordowania Melisandre.

Edric bardzo związał się ze swą kuzynką, z którą razem się bawi i uczy. Melisandre uznaje, że chłopiec, jako syn króla Roberta, ma w sobie królewską krew, chce więc wykorzystać chłopca do swych czarów. Pragnie również spalić go w ofierze dla pana światła, aby obudzić kamiennego smoka, jednak król Stannis odmawia, ponieważ chłopiec jest z jego krwi. Melisandre używa jego krwi do rytuału, dzięki któremu, jak uważa, zabiła uzurpatorów. Melisandre cały czas stara się przekonać króla do spalenia go żywcem, argumentując, że tylko dzięki temu uda mu się zasiąść na tronie. Stannis stanowczo odmawia, pomimo że przekonuje go do tego Melisander, ser Axell i królowa Selyse, żona Stannisa, która argumentuje, że to przez niego nie może dać mu synów, ponieważ Edric narodził się z niemałżeńskiego związku jej kuzynki i brata Stannisa. Król Stannisa jednak stanowczo odmawia jego spalenia, jednak jego opór słabnie, kiedy umiera dwóch królów. Obawiający się o los chłopca królewski namiestnik, lord Davos Seaworth, próbował zniechęcić króla do pomysłu Melisandre, jednak nie udaje mu się to.

Ucieczka ze Smoczej Skały

Lord Davos obawiał się, że jeśli ostatni król z listy Melisandre zginie, Stannisa zgodzi się na spalenie Edrica, dlatego rozpoczął przygotowania do ucieczki Storma z wyspy. Zwlekał jednak z jego ucieczką do śmierci ostatniego z listy. Do pomocy namiestnikowi udało się pozyskać kuzyna Edrcia, ser Andrewa Estermonta, który zostaje obrońcą Edrica i jego zaprzysiężoną tarczą. Razem z nim, jako jego ochrona i wychowankowie udają się ser Geralda Gowera, ser Tristona z Tally Hill, ser Omera Blackberrya i Lewysa Fishwife. Edric zostaje wyprowadzony w czasie, kiedy król Stannis, Melisandre i cały garnizon odprawiają modlitwy do pana światła, choć początkowo Edric nie chce ruszać z namiestnikiem, gdyż najpierw chce pożegnać się z kuzynką. Lord Davos pokazuje mu jednak swe skrócone palce i grozi karą u swego wuja, co przekonuje chłopaka do podania się woli namiestnika. Edric zostaje zabrany razem ze swymi ludźmi przez okręt Salladhora Saana do Wolnego Miasta Lys, poza zasięg Melisandre.

Obewcnie Edric ukrywa się razem ze swymi ludźmi w Lys.

Sprawa Dziedzictwa

Chociaż jego ojciec miał mnóstwo bękartów, Edric był jedynym uznanym, co czyni go wyjątkowym. Z tego powodu staje się pełnoprawnym dziedzicem Roberta, ponieważ domniemani synowie króla są owocami kazirodczego związku Cersei Lannister i Jaime’a Lannister’a.

Advertisement