Gra o tron Wiki
Advertisement

Krainy Burzy (ang. Stormlands) – region administracyjny Siedmiu Królestw, leżący na wschodnim wybrzeżu kontynentu Westeros. Kiedyś było suwerennym państwem o tej samej nazwie, aż do Podboju, kiedy to został zabity ostatni król burzy. Krainy burzy są rządzone przez ród Baratheonów, których siedzibą jest Koniec Burzy. Nazwa pochodzi od częstych i silnych burz, które nawiedzają wybrzeże. Bękarci urodzeni w krainach burzy nazywają się Storm.

Geografia[]

Krainy Burzy znajdują się na południe od Królewskiej Przystani, graniczą od zachodu z Reach, na południu z Morzem Dornijskim i od wschodu z wąskim morzem. Są jednym z mniejszych regionów Westeros, surowym, kamienistym i gęsto zalesionym (Deszczowy Las, Królewski Las).

Dornijskie pogranicze, położone w części południowo-zachodniej, rozciąga się wzdłuż Gór Czerwonych, oraz służy jako strefa graniczna, oddzielająca krainy burzy od starych wrogów, Reach i Dorne. Przez wieki odbywały się tu regularne bitwy, aż Dorne stało się częścią Siedmiu Królestw.

Kilka wysp, w tym Tarth i Estermont, są również uważane za część krain. Statki płynące przez wąskie morze unikają wybrzeża ze względu na notoryczne sztormy, mimo tego, że morze wzdłuż krain burzy potrafi być niezwykle czyste i błękitne. Wody wokół Tarthu są szczególnie znane z jasnego, niebieskiego koloru, przez co jest on nazywany „Szafirową Wyspą”.

Ważne lokacje[]

  • Koniec Burzy, stolica regionu i siedziba rodu Baratheonów.
  • Deszczowy Las.
  • Dornijskie pogranicze.
  • Blackheaven, siedziba rodu Dondarrion.
  • Estermont, wyspa, na której znajduje się Greenstone, siedziba rodu Estermont.
  • Tarth, Wyspa z Evenfall Hall, siedziba rodu Tarth.
  • Zamek Summerhall.

Historia[]

Krainy Burzy podlegały królom Burzy, których terytorium rozciągało się kiedyś niemal do samej Fosy Cailin w Przesmyku. Przez tysiące lat region ten był pierwszą linią obrony przed najazdami Dornijczyków, więc mają silne zakorzenione wojenne tradycje oraz szereg potężnych zamków.

Ostatnim królem Burzy był Argilac Arogancki, który został zabity podczas Podboju. Jego ziemie i tytuły zostały oddane Orysowi z domu Baratheon, który od tej pory rządził krainą. Pod rządami Targaryenów, Lordowie Burzy wciąż walczyli z Dornijczykami, aż do ich zjednoczenia z resztą królestwa.

Rebelia Roberta Baratheona sprawiła, że Baratheonowie podnieśli swe sztandary przeciwko Targaryenom. Kiedy Robert wrócił z Doliny, by zebrać swe wojska, musiał najpierw pokonać swych krnąbrnych chorążych w Summerhall, zanim podążył na północ, do ostatecznego zwycięstwa. Po jego śmierci, podczas Wojny Pięciu Królów, Lordowie Burzy niemal jednogłośnie poparli młodszego brata Roberta, Renly’ego Baratheona, potem zaś, po jego śmierci, walczyli u boku Stannisa. Z kolei Stannis stracił niemal ich wszystkich po bitwie nad Czarnym Nurtem, kiedy to zaoferowali oni swe sztandary Joffreyowi, domniemanemu synowi Roberta.

Advertisement