Stare Imperium Ghis

Symbol imperium.

Imperium Ghiscarskie – jedno z najstarszych znanych nacji i kultur świata. Imperium władało większością Essos. Jego powstanie i złoty wiek datuje się na tysiące lat przed Valyriańskimi Włościami. Imperium miało symbol Ghisu: harpię – z ciałem kobiety, zamiast rąk – skrzydła nietoperza, nogi orła i ogon skorpiona. W pazurach trzymała piorun.

Historia

Imperium Ghiscarskie rządziło znaczną częścią Essos, w czasie gdy Valyriańskie Włości były młode i dzikie. Imperium wyrosło ze starożytnego miasta Ghis i stało się potęgą wojskową, ekonomiczną i kulturową. W okresie szczytowego rozkwitu Ghis posiadał zdyscyplinowane legiony żołnierzy, którzy byli prawie nie do pokonania w walce. W architekturze Ghisu dominowały masywne wieże z cegły i piramidy wybudowane przez niewolników. Symbolem Ghisu była harpia – kobieta ze skrzydłami, nogami orła, ogonem skorpiona, dzierżyła piorun w pazurach.

Imperium Ghiscarskie upadło ponad 5.000 lat temu, po tym jak Valyrianie odkryli smoki i szybko przejęli władzę. Ghiscarczycy pragnęli władzy i smoków, więc poszli na wojnę z Valyrianami. Imperium i Valyriańskie Włości stoczyło pięć wojen, które wygrali Valyrianie ze swoimi smokami. Po ostatniej wojnie Valyrianie rozbili legiony Ghiscaru i valyriańskie smoki spaliły Ghis oraz Wielkie Piramidy na popiół. Po spaleniu Ghisu Valyrianie posypali pola solą i siarką, by ocalali Ghiscarczycy nie wrócili.

Po upadku Ghisu i Imperium Ghiscarskiego wyginęło większość rodów ghiscarskiej krwi, Ci, którzy przetrwali odbudowali teren z gruzów. Rozkwitły kolonie nad Zatoką Niewolników: Astapor, Yunkai i Meereen. Miasta te stały się centrum globalnego handlu niewolnikami. Ogromnie się wzbogaciły. Odbudowano miasto na wyspie – Nowe Ghis.

Mieszkańcy

Ghiscarczycy to koczownicy składający się z tuzina ras, ludzie połączeni przez imperium i po jego upadku. Zamieszkiwali rozległy teren wokół Zatoki Niewolników, na zachód od Zatoki Żałoby i wybrzeża Morza Letniego. Z czasem zapomniano o ghiscarskiej kulturze, ich bogach i języku. Ghsicarczycy przejęli język valyriańskich najeźdźców i dziś mówią dialektem starovalyriańskim. Z minionego okresu świetności dziś został tylko wypaczony język, ruiny murów, piramidy i posągi harpii.

Taktyki Nieskalanych to pozostałość Starego Ghis, szkoli się ich do walki w ten sam, wymagający dyscypliny, sposób. Harpia stała się symbolem wszystkich miast handlarzy niewolników. Na ich srebrnych monetach widnieje harpia. Dobrzy Panowie z Meereen szkolą niewolników od pokoleń, głównie tak jak robili to ich przodkowie, są w tym ekspertami.

Ghiscarczycy mają skórę w kolorze ciemnego bursztynu, nastroszone włosy z rudymi pasemkami. Mężczyźni z miast niewolników maja zaczesane włosy, natłuszczone i upięte w różne kształty, na szatach mają przyszyte miedziane dyski z żółtego jedwabiu. Ich tuniki wyszywane są z płótna. Noszą też sandały i plisowane szaty z lnu. Najbogatsi, głównie kupcy, noszą tokary i lubują się w wystawnym jedzeniu np. psów, potrawki z ośmiornicy czy gęsich jaj.

Rytuały i wierzenia

Ghisarczycy chowali swoich zmarłych w kryptach pod swoimi posiadłościami.