Smok – gatunek magicznego, latającego gada. Posiada zdolność ziania ogniem. Smok został oswojony przez mieszkańców Valyrii, znanych jako smoczy lordowie, użytkowany był jako transport oraz broń.
Smoki były używane przez lordów Valyrii przez setki lat. Prowadzili wojny z ich użyciem oraz z łatwością zniewalali kolejne ludy Essos. Andalowie zdołali oprzeć się smokom i uciekli do Westeros. Wkrótce jednak nadeszła Zagłada. Smoki zginęły w trakcie lub pokłosie. Jedynymi oficjalnie ocalałymi przedstawicielami były osobniki zabrane na Smoczą Skałę przez Aenara Targaryena.
Targaryenowie kontynuowali hodowlę na swojej wyspie, wciąż używając smoków w konfliktach na Essos. Dopiero Aegon I Targaryen zrozumiał, że z ich pomocą może stworzyć wielkie, jednolite królestwo. Jednak targaryeńscy królowie w ciągu stu pięćdziesięciu lat doprowadzili do całkowitego wyginięcia smoków.
Odrodzenie gatunku nastąpiło dopiero 145 lat później, kiedy Daenerys Targaryen otrzymała w prezencie ślubnym trzy smocze jaja, z których wykluły się owe gady.
Podobizna smoka zdobi herby rodów Targaryen, Blackfyre, Toland, Vance z Atranty, Vance z Wayfarer's Rest oraz Willum.
Wygląd[]
Smoki to jaszczury o dwóch tylnych kończynach oraz skrzydłach, których używają jako przednich nóg[1][2]. Mają ostre kły i pazury, skórne błony na skrzydłach oraz kostne grzebienie ciągnące się od głowy aż po ogon. Pisklęta są wielkości kota, lecz rosną prawdopodobnie przez całe życie i są w stanie połknąć mamuta w całości, jeśli dożyją starości. Czaszki targaryeńskich smoków przypominają zdobiony onyks, a ich kły jak zakrzywione ostrza z czarnego diamentu. Kości smoków są czarne z powodu dużej zawartości żelaza. Smocza kość to cenny materiał rzemieślniczy[3]. W serialu Gra o tron, kości smoków mają jasną barwę szkieletu każdego innego kręgowca[4][5].
Różnobarwne smocze łuski są w wielkim stopniu, lecz nie całkowicie, odporne na ogień. Chronią one bardziej podatne ciało i mięśnie pod spodem. Kiedy smok się starzeje, jego łuski stają się grubsze i twardsze, zapewniając jeszcze silniejszą ochronę. Płomienie piskląt mogą zapalić snop siana, ogień smoków takich jak Balerion czy Vhagar w sile ich wieku był w stanie topić kamień i stal[6].
Historyczne smoki[]
- Arrax. Dosiadany przez księcia Lucerysa Velaryona. Zmarł w 129 o.P., w Shipbreaker Bay[6].
- Balerion, znany jako Balerion Czarny Strach. Dosiadany przez króla Aegona Targaryena, króla Maegora I Targaryena oraz króla Viserysa I Targaryena. Narodził się przed 126 p.P.[7], zmarł ze starości w 94 o.P.[8][9].
- Kanibal. Dziki, nieoswojony smok. Pożerał ciała martwych smoków[6].
- Caraxes, zwana Krwawą Żmiją. Dosiadana przez księcia Daemona Targaryena. Zginęła w 130 o.P., podczas Tańca ze smokami[6][9].
- Dreamfyre. Dosiadana przez księżniczkę Rhaenę Targaryen oraz księżniczkę Helaenę Targaryen. Zginęła w 130 o.P., podczas Tańca ze smokami, w trakcie zamieszek w Królewskiej Przystani[6].
- Szary Duch. Dziki, nieoswojony smok. Zginął w 130 o.P., zaatakowany przez Sunfyre[6].
- Meleys, zwana Czerwoną Królową. Dosiadana przez księżniczkę Rhaenys Targaryen. Zginęła w 129 o.P., podczas Tańca ze smokami[6].
- Meraxes. Dosiadany przez królową Rhaenys Targaryen. Narodzony na Smoczej Skale przed Podbojem Aegona. Zginął podczas rządów Aegona I w Dorne w 10 o.P.[6][10].
- Księżycowa Tancerka. Dosiadana przez lady Baelę Targaryen. Zmarła w 130 o.P.[6].
- Morghul. Przeznaczony księżniczce Jaehaerze Targaryen. Zginął podczas zamieszek w Królewskiej Przystani w 130 o.P.[6].
- Poranek. Przeznaczony księżniczce Rhaenie Targaryen. Narodzony podczas Tańca ze smokami[11].
- Żywe Srebro. Dosiadany przez króla Aenysa I Targaryena oraz księcia Aegona Targaryena. Zabity przez Baleriona w 43 o.P.[12].
- Morski Dym. Dosiadany przez ser Laenora Velaryona oraz Addama Velaryona. Zginął w 130 o.P.[6].
- Owcokrad. Dziki smok, oswojony niegdyś przez Nettles[6].
- Shrykos. Przeznaczony księciu Jaehaerysowi Targaryenowi. Zginął podczas zamieszek w Królewskiej Przystani w 130 o.P.[6].
- Srebrnoskrzydła. Dosiadana przez królową Alysanne Targaryen oraz ser Ulfa Białego[6].
- Chmura. Przeznaczony księciu Aegonowi III. Dosiadany tylko raz w 129 o.P.. Zginął z powodu odniesionych ran kilka godzin później[6].
- Sunfyre, zwany Złotym. Dosiadany przez króla Aegona II Targaryena. Zginął podczas Tańca ze smokami w 130 o.P.w Smoczej Skale[6][9].
- Syrax. Dosiadany przez księżniczkę Rhaenyrę Targaryen[13]. Narodzony podczas rządów Jaehaerysa I Targaryena[14]. Zginął podczas zamieszek w Królewskiej Przystani w 130 o.P.[6].
- Tessarion, zwana Niebieską Królową. Dosiadana przez księcia Daerona Targaryena. Zginęła podczas Tańca ze smokami w 130 o.P..[6]
- Tyraxes. Dosiadany przez księcia Joffreya Velaryona. Zginął podczas zamieszek w Królewskiej Przystani w 130 o.P.[6].
- Vermax. Dosiadany przez księcia Jacaerysa Velaryona. Zginął w 130 o.P.[6].
- Vermithor, zwany Brązową Furią. Dosiadany przez króla Jaehaerysa I Targaryena oraz Hugha Hammera. Zginął w 130 o.P. podczas Tańca ze smokami w bitwie pod Tumbleton[6].
- Vhagar. Dosiadana przez królową Visenyę Targaryen aż do jej śmierci w 44 o.P.[12]. Później dosiadana przez lady Laenę Velaryon oraz księcia Aemonda Targaryena[9]. Vhagar zginęła podczas Tańca ze smokami w 130 o.P.[6].
- Bezimienny smok wykluty z jaja Laeny Velaryon. Urodził się bez skrzydeł i zaatakował Laenę, po czym został zabity przez lorda Oakenfista.
- Ostatni żyjący smok narodził się i zmarł za czasów Aegona III Targaryena. Widziany raz przez ser Arlana z Pennytree, kiedy ten wciąż był chłopcem. Smok był za słaby na walkę[15].
O nieznanym umiejscowieniu w czasie[]
- Urrax. Według legend zabity przez Serwyna. Prawdopodobnie jedynie wytwór mitów, gdyż musiał istnieć setki lat przed przybyciem Targaryenów.
- Terrax. Smok należał do Jaenary Belaerys, która podróżowała na nim po Sothoryos przez trzy lata.
Znane smocze jaja[]
- Osobny artykuł: Smocze jajo
- Jajo Mysarii – kiedy książę Daemon Targaryen dowiedział się, że jego konkubina jest w ciąży, podarował jej smocze jajo. Jednak król Viserys I Targaryen rozkazał mu zwrócić jajo i odprawić Mysarię[9]. Brak dalszych informacji.
- {wyklute} Jajo księcia Jacaerysa Velaryona. Wykluł się z niego Vermax[9][16].
- {wyklute} Jajo księcia Lucerysa Velaryona. Wykluł się z niego Arrax.[9][16].
- {wyklute} Jajo księcia Joffreya Velaryona. Wykluł się z niego Tyraxes.[9][16].
- Jajo króla Viserysa II Targaryena. Król posiadał jedno jajo podczas Tańca ze smokami. Brak dalszych informacji[6].
- Jaja lady Rhaeny Targaryen. Smok z jej pierwszego jaja zmarł w ciągu paru godzin. Weszła w posiadanie następnego podczas wojny domowej. Miała także trzy inne, które zabrała ze sobą do Doliny w trakcie wojny[6]. Tylko jedno z nich się wykluło[17]. Brak dalszych informacji.
- Jajo księcia Maelora Targaryena. Podarowano mu jajo w dniu jego narodzin[9], ale nie wykluło się jeszcze po rozpoczęciu wojny domowej[6]. Nie wiadomo co stało się z jajem po śmierci Maelora w Bitterbridge[17].
- Pięć jaj ostatniego smoka[18]. Brak dalszych informacji.
- Jajo księżniczki Elaeny Targaryen. Srebrno-złote[19], brak dalszych informacji.
- Jajo księcia Daerona Targaryena. Wiadomo, że istniało[18], brak dalszych informacji.
- Jajo księcia Aeriona Targaryena. Srebrno-złote z ognistymi żyłkami[18]. Brak dalszych informacji.
- Jajo księcia Aemona Targaryena. Wiadomo, że istniało[18], brak dalszych informacji.
- Jajo króla Aegona V Targaryena. W biało-zielone wzory[18]. Brak dalszych informacji.
- Jajo lorda Ambrose'a Butterwella. Czerwone ze złotymi plamkami i czarnymi falami[18]. Brak dalszych informacji.
- Siedem jaj użytych przez Aegona V Targaryena w ceremonii, która doprowadziła do Zagłady Summerhall[20]. Niektóre z nich mogły być opisanymi wyżej, niewyklutymi jajami. Brak dalszych informacji, lecz prawdopodobnie wszystkie zostały zniszczone w pożarze.
- Jajo króla Eurona Greyjoya[21]. Euron twierdził, że posiadał własne smocze jajo, ale wyrzucił je do morza[22].
- {wyklute} Jajo Drogona. Czarne jak morze o północy, na powierzchni szkarłatne wzory[23].
- {wyklute} Jajo Rhaegala. Ciemnozielone z brązowymi plamkami[23].
- {wyklute} Jajo Viseriona. Jasnokremowe ze złotymi żyłkami[23].
W zależności od tego, jak zostanie odczytane zdanie w Tajemniczym rycerzu, możliwe, że księżniczki Rhae i Daella Targaryen także posiadały własne smocze jaja[18].
Księgi i zwoje o smokach[]
- Krew i ogień anonimowego autora.
- Smoki, żmije i wiwerny: ich historia nienaturalna septona Bartha.
- Śmierć smoków maestera Thomaxa.
- Prawda maestera Ansona.
- Przeciw nienaturalności maestera Vanyona.
- Taniec Smoków, prawdziwa historia wielkiego maestera Munkuna.
- Smoczy ród maestera Thomaxa.
- Tyriona Lannistera wiedza o smokach.
Ciekawostki[]
- Pisarz Phyllis Eisenstein przekonał George'a R. R. Martina, żeby dodał smoki do Gry o tron. Martin dedykował Nawałnicę mieczy Eisensteinowi[24].
Przypisy
- ↑ http://www.westeros.org/Citadel/SSM/Entry/2267/
- ↑ http://grrm.livejournal.com/327410.html?thread=17902322#t17902322
- ↑ „Gra o tron”, rozdział 13, Tyrion II.
- ↑ „Gra o tron”, sezon 1, „Wilk i Lew”.
- ↑ „Gra o tron”, sezon 7, „Zrodzona z Burzy”.
- ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 6,15 6,16 6,17 6,18 6,19 6,20 6,21 6,22 6,23 6,24 „Księżniczka i królowa”.
- ↑ p.P. – przed Podbojem Aegona.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Jaehaerys I.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 9,8 „Książę łotrzyk”.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Dorne: Dorne przeciwko smokom.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, The Targaryen Kings: Aegon II.
- ↑ 12,0 12,1 „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Maegor I.
- ↑ „Taniec ze smokami”, rozdział 8, Tyrion III.
- ↑ To Rhaenyra nazwała smoka, który wciąż był młody, kiedy księżniczka zaczęła go dosiadać w 104 o.P.
- ↑ „Rycerz Siedmiu Królestw”, „Wędrowny rycerz”.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Viserys I.
- ↑ 17,0 17,1 „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Aegon II.
- ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 18,5 18,6 „Rycerz Siedmiu Królestw”, „Tajemniczy rycerz”.
- ↑ So Spake Martin: Three Maidens in the Tower (June 27, 2006)
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Aegon V.
- ↑ Tylko w powieści.
- ↑ „Uczta dla wron”, rozdział 29, Łupieżca.
- ↑ 23,0 23,1 23,2 „Gra o tron”, rozdział 11, Daenerys II.
- ↑ George R.R. Martin: The Rolling Stone Interview