Gdy Sandor i Gregor Clegane byli dziećmi, ten ostatni przycisnął głowę swojego młodszego brata do ognia za używanie jego zabawek bez pozwolenia, w wyniku czego twarz Sandora została oszpecona przerażającymi bliznami. Od tamtego czasu boi się ognia, nienawidzi swojego brata i hipokryzji wśród rycerstwa. Jest uważany za jednego z najgroźniejszych wojowników w Westeros, choć często bywa pijany. Dosiada rumaka bojowego, którego, na cześć jednego z aspektówWiary Siedmiu, nazwał „Nieznajomy”.
Sandor jest wysokim, umięśnionym mężczyzną. Prawa strona jego twarzy jest potwornie spalona. Ma wychudzoną twarz, ostre kości policzkowe, szare oczy. Ma długie czarne włosy. Regularnie nosi zwykły pancerz i charakterystyczny hełm w kształcie warczącego psa.
Historia
W dzieciństwie Sandor wydawał się być w cieniu starszego brata Gregora. Gregor słynie z brutalności i waleczności. Gdy miał siedem lat jego ojciec wyjaśnił oparzenie jakie „Ogar” doznał, twierdząc, że jego pościel zaczęła płonąć. Istnieją pogłoski o młodszej siostrze, która zmarła w tajemniczych okolicznościach, a jego ojciec zginął w wypadku na polowaniu, pozostawiając rodzinny majątek Gregorowi. Wtedy Sandor w dniu, gdy Gregor przejął majątek, odszedł do służby rodowi Lannisterów. Został przyjęty jako prywatny gwardzista Joffreya Baratheona.
Podczas turnieju na cześć nowegoKrólewskiego Namiestnika doszło do incydentu. Sandor, widząc, jak jego brat Gregor po zostaniu pokonanym w finałowym pojedynku przez Lorasa Tyrella w przypływie złości zabił swego konia i ruszył w kierunku Lorasa, postanowił interweniować i ruszył w kierunku brata. Starcie pomiędzy braćmi zakończył dopiero sam król Robert Baratheon. Loras w dowód wdzięczności ogłosił Sandora zwycięzcą.
